Ik ben Sven Wiggelo. Ik kom uit Dodewaard. Samen met mijn ouders en mijn broer hebben  we fruitteeltbedrijf en een melkveebedrijf. We hebben ongeveer 20 hectare  fruit en 100 melkkoeien. We zijn al de zesde generatie  op ongeveer dezelfde locatie,   we hebben één keer kleine verplaatsing gehad. Verder zijn we wel echt van oudsher  al een boerengezin, een boerenbedrijf. Gert-Jan en ik zijn de initiatiefnemers,  we hebben de stoute schoenen aangetrokken. Ik kende Gert-Jan al van vroeger,  ik heb ooit bij hem stage gelopen.   Ik wist dat zij zelf al bezig  waren met een boerderij-automaat. In 2015 ben ik zelf, samen met mijn ouders en  mijn broers, met een boerderij automaat begonnen. Bij ons aan de weg zijn wij gewoon  onze eigen producten gaan verkopen. We kregen heel vaak de vraag van  mensen: "Kan je niet meer verkopen?" Toen zijn we begonnen met eieren. We kwamen steeds vaker eieren bij hem halen. Dan zit je een keer op de koffie en denk je:   "Waarom gaan we niet gewoon  naar de consument toe?" Ze verwachten dat de consument  hier naar de boerderij toe komt,   maar laten we gewoon eens naar de mensen toe gaan. Dus zijn wij gewoon de stad ingegaan  en hebben wij de automaten neergezet,   liefst in de richting van supermarkten zodat  je wel bij publiek bent dat boodschappen doet. Deze hebben we helemaal zelf ontwikkeld en  zelf ontworpen, de automaten hebben we zelf   laten ontwikkelen en hier staan we nu:  drie jaar later en 6 winkels verder. Dagvers van onze boerderijen is  dus ook daadwerkelijk dagvers. Dan kun bij eieren denken: "Die hebben  een officiële houdbaarheid van 28 dagen." Dus al onze eieren kunnen ook  echt 28 dagen bewaard worden. Als je dat vergelijkt met de supermarkt  dan is dat ongeveer twee weken. Dus er zit wel echt ruim twee weken tussen. Als je kijkt naar fruit dan is dat sowieso altijd  dagvers, appels en peren die komen uit de koelcel   en worden niet naar sorteerbedrijf,  niet naar distributiecentrum gebracht. Die komen gewoon bij ons thuis uit de koelcel,  worden klaargemaakt en gaan naar de winkels. Nog dezelfde dag, of de volgende  dag, zijn ze verkocht. Dat is de   korte keten. Sterker nog; de  kortste keten die mogelijk is. Ons concept "Appeltje Eitje" is zo digitaal dat  wij in principe zelf nooit in de winkels komen. Het is echt zelfservice, mensen die klikken  aan op de kiosk wat ze willen hebben,   ze betalen, en de producten worden  uitgegeven, de deurtjes gaan open. We kijken in het systeem wat  er verkocht is, wat er weg is. Dat doen we vaak 's avonds  of 's morgens heel vroeg. Sinds we dit hebben moet ik ook steeds vroeger  opstaan om alles voor elkaar te krijgen zeg maar. Tevens ook maar mijn ouders en mijn broer. Die doen er ook heel veel voor, ze  maken bijvoorbeeld de producten klaar. Mijn vrouw die doet ook nog enorm  veel: de aankleding van de winkel,   de marketing, open dagen regelen, welk  kleurtje een automaat moet krijgen. Die regelt in principe eigenlijk bijna alles. Zonder mijn vrouw was Appeltje Eitje  niet zo ver gekomen als we nu zijn..