nlaic logo


 

Compilatie toekomst

Tot slot delen Dirk Koppenol, Floris Kruisheer, Rudy Negenborn en Martijn Mes hun visie op de toekomst met AI.

Transcript:

Waar met name behoefte aan is, is visie. Visie op hoe die toekomst er uit gaat  zien en hoe je daar op moet reageren. Vanuit SmartPort zijn we met  een aantal onderzoeken gestart. Om samen met bedrijven te kijken van: 'Hoe  ziet die verre toekomst er uit qua logistiek?' Want als je dat weet kun je: 1. Anticiperen  en 2. je kunt komen tot collectieve actie. Dit zijn namelijk dingen die je samen moet  oppakken en dan liggen er enorme kansen. Die wereld zoals wij nu zien  dat hij eruit gaat zien,  is een wereld die voorbij  the Internet of Things gaat. Internet of Things is de gedachte van bijvoorbeeld  een organisatie of een bedrijf als Samsung,  dat elk product dat van hun productie lijn  komt moet kunnen communiceren met elkaar. Of dat nou een tandenborstel  is of een strijkijzer,   het moet allemaal met elkaar kunnen praten. Als we uitgaan van die gedachte, die eigenlijk al realiteit is vandaag de dag,  dan gaan we een stap maken naar het zogenaamde  Physical Internet oftewel het fysieke internet. Het fysieke internet gaat er vanuit  dat elk product met elkaar kan praten. Dat betekent dus dat als ik een product bestel, ik zeg maar een fiets,  dat het stuur kan zeggen tegen een  doos: 'Ik moet bij jou in de doos.' Want die doos die gaat naar die container en  die container praat met het schip en zegt:   'Ik moet met jou mee, want  ik moet richting Rotterdam.' Want daar moet het stuur worden afgeleverd,   en dat zo elk onderdeel van die fiets zichzelf  door de keten communiceert en bij elkaar komt. Dat is de gedachte waar we naartoe gaan. Waarom verwachten wij dat het die kant op gaat? Dat heeft met de techniek te maken, maar  met name ook de vraag van de consument. Je wilt op elk gegeven moment weten waar wat is. Dan zoek je efficiëntie, maar het  moet ook tegen de laagste kosten. Die ontwikkelingen zien we, en daar  zitten natuurlijk enorme mooie kansen. Hoe kun je daarop inspringen als bedrijf? Welke mogelijkheden kun je daar pakken en  waar liggen daar ook je verdienmodellen? Wat wij vaak merken als we het hebben over AI, dan gaat het ook heel vaak over sociale innovatie. Sociale innovatie is het hele  moeilijke woord om te zeggen:  'Hoe ga je om met een techniek? Hoe ga je ervoor   zorgen dat je die techniek ook echt  onderdeel kunt maken van je bedrijf?' Want je medewerkers moeten ermee kunnen werken,  en alleen op die manier kun  je ook een techniek toepassen. Een belangrijk onderzoek laat zien  dat de bedrijven die echt koploper   zijn 75% van hun geld investeren  in sociale innovatie, in de mens. Slechts 25% in de techniek. Dat is hier helemaal het geval. AI moet je misschien niet volledig  kunnen doorgronden en begrijpen,  maar je moet het wel snappen, snappen wat het is. Dat is hetzelfde met Google. Je moet snappen hoe het werkt. In dat opzicht is Google ook een AI algoritme. Je moet snappen hoe het werkt. Je zet je woord erin en het gaat met  je meedenken welke behoefte je hebt. Je hoeft niet helemaal te  doorgronden hoe het systeem werkt,  maar wel snappen waarom het doet wat het doet. Dat is precies hetzelfde met AI in de haven. Het moet zichzelf wel uitleggen. Je moet begrijpen wat je eraan  hebt en hoe je het toe kunt passen. Onderzoek laat zien dat de innovatieve koplopers,  de bedrijven die echt vooroplopen, % van hun geld investeren in de   sociale innovatie, in de menskant en slechts 25% in de techniek. Dat laat ook iets heel erg moois zien  in hoe je met techniek om moet gaan. Je personeel moet om kunnen gaan met die techniek, anders heb je er ook helemaal niks aan. Ik denk dat we toe gaan naar  een haven die zichzelf opereert. Waar we nu heel veel tijd in stoppen is  die haven ingaan om dingen te checken,   te controleren, omdat we natuurlijk niet  willen dat het de verkeerde kant op gaat. Dat dingen echt zo kapot raken dat  we ze niet meer kunnen gebruiken. Dat gebeurt nu heel erg handmatig,  en heel veel andere processen die gebeuren  op dit moment nog steeds heel erg handmatig, zoals het rijden van een vrachtwagen  of het varen van een vaartuig. Ik denk wel dat we toe gaan naar  een haven waar nog maar heel weinig   mensen zijn te vinden over een aantal jaren. Dus dat een containertje automatisch van een schip  wordt gehaald en op een vrachtwagen wordt gezet. Die autonoom door de haven  het achterland in rijdt. En ook dat we de voertuigen die er toch nog rijden   uitrusten met apparatuur  om de haven te inspecteren. Dat we de patrouillevaartuigen  die moeten blijven varen uitrusten   met camera's en sensoren om  infrastructuur te inspecteren. Waar we denk ik wel nog altijd mensen voor  nodig zouden hebben is daadwerkelijk repareren,   daadwerkelijk bouwen van onze haven. Dus het repareren en bouwen, het fysieke werk,  dat blijft nog redelijk lang iets fysieks. Want zelfhelende wegen en zelfbouwende  bouwwerken die heb ik nog niet gezien. Nou het is heel mooi om te zien dat de laatste zeg   à 5 jaar er nu ook startups  en bedrijven beginnen te komen  die de waarde van hogere graden  van autonomie beginnen te zien  en dat ook beginnen te  implementeren op hun schepen. Waar ik nu vanuit de technische universiteit  en met name met het Research Lab Autonomous   Shipping dan vooral weer naar kijk  is: 'Wat is dan de volgende stap?' Wij zien die ontwikkeling van bedrijven  die individuele autonomen schepen maken. Dat begint te komen. Maar de volgende stap is dus dat dat  die schepen niet op zichzelf in een   open zee zonder golven gaan rondvaren, maar dat die juist ook in colonnes,   of in drukke havens, of over  binnenvaarten moet kunnen navigeren,  waarbij je dan dus verschillende  schepen zult hebben,  sommige door mensen gestuurd, sommige met  een autonoom systeem van softwarebedrijf A,  sommige met een autonoom  systeem van softwarebedrijf B. Die zullen allemaal bij elkaar  moeten kunnen navigeren. En hoe kun je nou met zo'n multi-vessel systeem   de capaciteit van het water  zo goed mogelijk gebruiken. Als we dan iets verder durven te dromen naar AI,   verder in de toekomst de  rol van AI in de logistiek. Dan moet je denken aan self-organizing logistics  waar we die kleinere componenten hebben,   van containers tot bedrijven, die op basis van lokale   informatiesensoren met elkaar interacteren om zo tot een goed oplossing te komen. Of neem het physical internet naar  analogie van het klassieke internet,  waarbij eigenlijk het hele logistieke netwerk   totaal globaal verbonden is  en interacteert met elkaar,  met als doel dat de gebruiker zich niet druk  maakt ze niet druk om de transportmodaliteiten  maar het pakketje vindt zelf op een  ideale manier de weg door het netwerk. Op een zelfde manier als dat je e-mail  dat doet om zijn ontvanger te bereiken. Of autonome vormen van vervoer. We kennen de autonome auto's,  maar wij hebben ook drones. Op een bepaald moment zullen die drones  ook voor leveringen gebruikt worden. We doen onderzoek naar UCA,  Unmanned Cargo Aircraft. Dan hebben we het over zeer grote zware drones die   in staat zijn hele pellets  of containers te leveren. Zo zijn er nog vele voorbeelden van wat ik   denk dat ons te wachten staat  waarbij AI uitkomst kan bieden. Ik heb zelf geen angstbeelden bij AI. We zien allerlei rare  doemscenario's af en toe optreden,  misschien ook wel gebaseerd  op vele films rondom AI. Ik zie AI als wiskunde, misschien een nieuwe meer  datagedreven meer krachtige vorm van wiskunde,  maar we hebben hier te maken met wiskunde. Als we daar ons volste vertrouwen in stellen  en allerlei autonomie geven aan het object, de   beslisondersteuner of het automatische voertuig, dan moeten we ons zorgen maken. Maar wij hebben de controle op de beslisvrijheid  die we geven aan het algoritme of het voertuig. Daar moeten we goed mee omgaan.

 

Tags

 

 VIDEO

Deze video wordt aangeboden door Nederlandse AI Coalitie onder een Creative Commons-licentie.