Compilatie toekomst
Tot slot delen Dirk Koppenol, Floris Kruisheer, Rudy Negenborn en Martijn Mes hun visie op de toekomst met AI.
Transcript:
Waar met name behoefte aan is, is visie. Visie op hoe die toekomst er uit gaat zien en hoe je daar op moet reageren. Vanuit SmartPort zijn we met een aantal onderzoeken gestart. Om samen met bedrijven te kijken van: 'Hoe ziet die verre toekomst er uit qua logistiek?' Want als je dat weet kun je: 1. Anticiperen en 2. je kunt komen tot collectieve actie. Dit zijn namelijk dingen die je samen moet oppakken en dan liggen er enorme kansen. Die wereld zoals wij nu zien dat hij eruit gaat zien, is een wereld die voorbij the Internet of Things gaat. Internet of Things is de gedachte van bijvoorbeeld een organisatie of een bedrijf als Samsung, dat elk product dat van hun productie lijn komt moet kunnen communiceren met elkaar. Of dat nou een tandenborstel is of een strijkijzer, het moet allemaal met elkaar kunnen praten. Als we uitgaan van die gedachte, die eigenlijk al realiteit is vandaag de dag, dan gaan we een stap maken naar het zogenaamde Physical Internet oftewel het fysieke internet. Het fysieke internet gaat er vanuit dat elk product met elkaar kan praten. Dat betekent dus dat als ik een product bestel, ik zeg maar een fiets, dat het stuur kan zeggen tegen een doos: 'Ik moet bij jou in de doos.' Want die doos die gaat naar die container en die container praat met het schip en zegt: 'Ik moet met jou mee, want ik moet richting Rotterdam.' Want daar moet het stuur worden afgeleverd, en dat zo elk onderdeel van die fiets zichzelf door de keten communiceert en bij elkaar komt. Dat is de gedachte waar we naartoe gaan. Waarom verwachten wij dat het die kant op gaat? Dat heeft met de techniek te maken, maar met name ook de vraag van de consument. Je wilt op elk gegeven moment weten waar wat is. Dan zoek je efficiëntie, maar het moet ook tegen de laagste kosten. Die ontwikkelingen zien we, en daar zitten natuurlijk enorme mooie kansen. Hoe kun je daarop inspringen als bedrijf? Welke mogelijkheden kun je daar pakken en waar liggen daar ook je verdienmodellen? Wat wij vaak merken als we het hebben over AI, dan gaat het ook heel vaak over sociale innovatie. Sociale innovatie is het hele moeilijke woord om te zeggen: 'Hoe ga je om met een techniek? Hoe ga je ervoor zorgen dat je die techniek ook echt onderdeel kunt maken van je bedrijf?' Want je medewerkers moeten ermee kunnen werken, en alleen op die manier kun je ook een techniek toepassen. Een belangrijk onderzoek laat zien dat de bedrijven die echt koploper zijn 75% van hun geld investeren in sociale innovatie, in de mens. Slechts 25% in de techniek. Dat is hier helemaal het geval. AI moet je misschien niet volledig kunnen doorgronden en begrijpen, maar je moet het wel snappen, snappen wat het is. Dat is hetzelfde met Google. Je moet snappen hoe het werkt. In dat opzicht is Google ook een AI algoritme. Je moet snappen hoe het werkt. Je zet je woord erin en het gaat met je meedenken welke behoefte je hebt. Je hoeft niet helemaal te doorgronden hoe het systeem werkt, maar wel snappen waarom het doet wat het doet. Dat is precies hetzelfde met AI in de haven. Het moet zichzelf wel uitleggen. Je moet begrijpen wat je eraan hebt en hoe je het toe kunt passen. Onderzoek laat zien dat de innovatieve koplopers, de bedrijven die echt vooroplopen, % van hun geld investeren in de sociale innovatie, in de menskant en slechts 25% in de techniek. Dat laat ook iets heel erg moois zien in hoe je met techniek om moet gaan. Je personeel moet om kunnen gaan met die techniek, anders heb je er ook helemaal niks aan. Ik denk dat we toe gaan naar een haven die zichzelf opereert. Waar we nu heel veel tijd in stoppen is die haven ingaan om dingen te checken, te controleren, omdat we natuurlijk niet willen dat het de verkeerde kant op gaat. Dat dingen echt zo kapot raken dat we ze niet meer kunnen gebruiken. Dat gebeurt nu heel erg handmatig, en heel veel andere processen die gebeuren op dit moment nog steeds heel erg handmatig, zoals het rijden van een vrachtwagen of het varen van een vaartuig. Ik denk wel dat we toe gaan naar een haven waar nog maar heel weinig mensen zijn te vinden over een aantal jaren. Dus dat een containertje automatisch van een schip wordt gehaald en op een vrachtwagen wordt gezet. Die autonoom door de haven het achterland in rijdt. En ook dat we de voertuigen die er toch nog rijden uitrusten met apparatuur om de haven te inspecteren. Dat we de patrouillevaartuigen die moeten blijven varen uitrusten met camera's en sensoren om infrastructuur te inspecteren. Waar we denk ik wel nog altijd mensen voor nodig zouden hebben is daadwerkelijk repareren, daadwerkelijk bouwen van onze haven. Dus het repareren en bouwen, het fysieke werk, dat blijft nog redelijk lang iets fysieks. Want zelfhelende wegen en zelfbouwende bouwwerken die heb ik nog niet gezien. Nou het is heel mooi om te zien dat de laatste zeg à 5 jaar er nu ook startups en bedrijven beginnen te komen die de waarde van hogere graden van autonomie beginnen te zien en dat ook beginnen te implementeren op hun schepen. Waar ik nu vanuit de technische universiteit en met name met het Research Lab Autonomous Shipping dan vooral weer naar kijk is: 'Wat is dan de volgende stap?' Wij zien die ontwikkeling van bedrijven die individuele autonomen schepen maken. Dat begint te komen. Maar de volgende stap is dus dat dat die schepen niet op zichzelf in een open zee zonder golven gaan rondvaren, maar dat die juist ook in colonnes, of in drukke havens, of over binnenvaarten moet kunnen navigeren, waarbij je dan dus verschillende schepen zult hebben, sommige door mensen gestuurd, sommige met een autonoom systeem van softwarebedrijf A, sommige met een autonoom systeem van softwarebedrijf B. Die zullen allemaal bij elkaar moeten kunnen navigeren. En hoe kun je nou met zo'n multi-vessel systeem de capaciteit van het water zo goed mogelijk gebruiken. Als we dan iets verder durven te dromen naar AI, verder in de toekomst de rol van AI in de logistiek. Dan moet je denken aan self-organizing logistics waar we die kleinere componenten hebben, van containers tot bedrijven, die op basis van lokale informatiesensoren met elkaar interacteren om zo tot een goed oplossing te komen. Of neem het physical internet naar analogie van het klassieke internet, waarbij eigenlijk het hele logistieke netwerk totaal globaal verbonden is en interacteert met elkaar, met als doel dat de gebruiker zich niet druk maakt ze niet druk om de transportmodaliteiten maar het pakketje vindt zelf op een ideale manier de weg door het netwerk. Op een zelfde manier als dat je e-mail dat doet om zijn ontvanger te bereiken. Of autonome vormen van vervoer. We kennen de autonome auto's, maar wij hebben ook drones. Op een bepaald moment zullen die drones ook voor leveringen gebruikt worden. We doen onderzoek naar UCA, Unmanned Cargo Aircraft. Dan hebben we het over zeer grote zware drones die in staat zijn hele pellets of containers te leveren. Zo zijn er nog vele voorbeelden van wat ik denk dat ons te wachten staat waarbij AI uitkomst kan bieden. Ik heb zelf geen angstbeelden bij AI. We zien allerlei rare doemscenario's af en toe optreden, misschien ook wel gebaseerd op vele films rondom AI. Ik zie AI als wiskunde, misschien een nieuwe meer datagedreven meer krachtige vorm van wiskunde, maar we hebben hier te maken met wiskunde. Als we daar ons volste vertrouwen in stellen en allerlei autonomie geven aan het object, de beslisondersteuner of het automatische voertuig, dan moeten we ons zorgen maken. Maar wij hebben de controle op de beslisvrijheid die we geven aan het algoritme of het voertuig. Daar moeten we goed mee omgaan.